Ieder maand gaan we op de Qarin community een ‘portret’ van een van onze reisassistenten plaatsen. Deze maand hebben we ons tweede interview met Rob de Bas!

Rob de Bas, precies 83 jaar oud (vandaag jarig!) en woont in Heerlen met z’n vrouw Ria. Ze zijn in oktober dit jaar 60 jaar getrouwd. Hun 2 dochters van 59 en 54 zijn al het huis uit. Rob en Ria hebben 4 kleindochters en de 2 achterkleinkinderen zijn ook meisjes.

Rob is de oudste chauffeur in Limburg. Hij heeft eerst 35 jaar bij het Algemeen Burgerlijk Pensioenfonds (ABP) gewerkt en is vervroegd met pensioen gegaan. Aangezien Rob een bekend tafeltennistrainer was in Duitsland en Nederland, is hij vervolgens een sportwinkel begonnen. Toen de grotere ketens, zoals Decathlon, opkwamen, kon hij er niet tegenop.

Toen is hij zijn chauffeursdiploma gaan halen en gaan werken voor een taxiorganisatie. Eerst bij Taxi Nelissen en sinds 2013 bij Taxi Ruijters in Brunssum.

Zo, je hebt al zoveel gedaan! Wanneer ben je eigenlijk bij Qarin begonnen?

Ik werk eigenlijk als reisassistent, met een onderbreking vanwege Corona. Na corona heb ik tijdens een etentje met collega’s en eigenaar van Taxi Ruijters gevraagd om weer in- en uitstaphulp voor Qarin te doen en wat uurtjes te mogen rijden en van het een kwam het ander. Nu doe ik weer wat ik het liefste doe: in- en uitstaphulp en taxi rijden. Ik ben sinds oktober ook gaan bijhouden hoe vaak ik een in- en uitstaphulp heb verzorgd. Dat waren er 100 een maand geleden. Toen heb ik natuurlijk getrakteerd!”

Zo, gefeliciteerd met deze mijlpaal! Ik vraag me af hoe dit allemaal doet? Wat maakt dat u zo fit bent?

“Nou, Ik fiets veel en ik heb bijna nooit ruzie met m’n vrouw, dat scheelt, want heb geen stress en dat is fijn. Een beetje lol hebben is natuurlijk ook belangrijk. Ik sta elke dag positief op, heb plezier in alles wat ik doe en denk dat dat heel belangrijk is. Daarnaast is autorijden m’n hobby. Gisteren reed ik nog naar Amsterdam en vandaag naar Arnhem. Eigenlijk was dit alles een hobby, maar ik werk nu 32 per week. Als ik zeg dat ik 83 ben denken ze dat ik een grapje maak, ik kan er ook niets aan doen.”

En u heeft een Indonesische achtergrond?

“Jazeker, ik ben Indische Nederlander. In Indonesië geboren in Garut (onder Bandung). Op 12-jarige leeftijd ben ik alleen naar Nederland gekomen omdat in Indonesië de school omgevormd werd en men Indonesisch als voertaal begon te gebruiken. Mijn ouders wilden dat niet hebben en hebben mij in 1952 naar Nederland gestuurd. Ik heb toen bij een pleeggezin gewoond in Apeldoorn. In 1956 kwamen mijn ouders en zijn we herenigd.”

En jaren later werkt u onder andere voor Qarin. Hoe bent u bij Qarin terecht gekomen?

“Er werden reisassistenten gevraagd voor in -en uitstaphulp. Toen heb ik de opleiding gevolgd en hebben ze mij vervolgens gevraagd of ik ook opleidingen wilde doen om mensen wegwijs te maken. En nu ben ik dus diegene die naast het uitvoeren van reisassistenties ook de praktijkopleiding voor nieuwe reisassistenten verzorgd.

Wat vindt u leuk aan in-en uitstaphulp?

“Ik heb tijdens de coronatijd 2 jaar ook voor Novizorg gewerkt, als vrijwilliger voor gehandicapte mensen. En dat vond ik leuk. Op een gegeven moment vroegen ze of ik terug wilde komen, maar het verdiende niets. Wat ik nu verdien bij Taxibedrijf Ruijters en via hen voor Qarin is toch een lekker extraatje en een gedeelte gaat naar m’n kleinkinderen. En ik kan ook gewoon niet thuis zitten.”

Wat vindt u mooi aan het werken mensen met een beperking?

“Ik vind het heel fijn dat je mensen kunt helpen. Als jou iets overkomt, wil je ook graag geholpen worden. Het zijn meestal interessante mensen omdat ze goed in het leven staan. Je vraag je soms af hoe het mogelijk is dat je met een beperking nog reist en dingen doet? Ik denk dat hun motto is dat je moet genieten van de dingen die je nog kunt.”

Je maakt natuurlijk van alles mee op een station, is er iets wat je is bijgebleven?

“Jazeker. Er is bijvoorbeeld een cliënte die heel beperkt is. Ze zit in een rolstoel en haar vriend is nog beperkter dan haar. Ze hebben een latrelatie in de weekenden en daar neem ik m’n petje voor af. Of een meneer in een rolstoel die ik weleens help. Hij kan de rolstoel alleen bewegen met z’n mond. Ook hij gaat regelmatig op reis en is altijd vrolijk en vriendelijk. Als je dit allemaal ziet mag je god op je blote knieën danken dat je dit nog allemaal kunt op deze leeftijd.”

Tot wanneer wilt u dit blijven doen?

“Zolang het nog veilig is voor m’n cliënten en voor mijzelf en ik goedgekeurd blijf. Ik ben nu goedgekeurd tot 2027. Ik moet zelf aangeven dat ik ermee wil stoppen en dat zal een grote beslissing in mijn leven zijn. Ik zeg altijd dat ik stop wanneer ik genoeg gespaard heb om 6 eikenhouten plankjes te financieren….” 😉

Is er nog iets wat u zelf kwijt wilt?

“Op dit moment is het heel moeilijk in de taxiwereld. Er zijn heel veel ritten en te weinig chauffeurs. Als je niet achter de geraniums wilt zitten, probeer dan een taxidiploma te halen! Het is namelijk een van de mooiste beroepen die er is. En sluit je aan bij Qarin, want dat is heel dankbaar werk.”

Tot slot, heb je nog tips voor andere reisassistenten?

“Blijf altijd vriendelijk, wees blij dat je zelf gezond bent en help de mensen zo goed als je kunt. Mijn motto is ook altijd vriendelijk zijn, help ze waar je kunt. Je krijgt er altijd wat voor terug.”